تاریخ انتشار :سه شنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۰ ساعت ۰۹:۳۶
۰
plusresetminus
به گزارش راه آرمان، سال های ابتدایی دولت روحانی با قضیه برجام کلید خورد. برجامی که در وین به امضا رسید تا راهگشای سیاست های دولت باشد. در آن سال ها سیاستمداران تلاش می کردند القا کنند که با امضای این قرارداد تمام مشکلات کشور به پایان می رسد. از ورود ارز گرفته تا حل مشکل آب خوردن همه و همه به برجام ربط داده شد. در آن روزها کسانی بودند که درخواست می کردند تا دولت هوشیاری بیشتری نسبت به همکاری با اروپا و آمریکا داشته باشد. آنها با یادآوری گذشته و بدعهدی های طرف مقابل از مذاکره کنندگان می خواستند بیشتر به نظر منتقدان و کارشناسان توجه کنند. اما در مقابل دولت، مخالفین خود را با عناوینی مانند بی شناسنامه مورد خطاب قرار داد. حتی کار به آنجا رسید که رئیس دولت خطاب به کارشناسانی که نسبت به وی هشدار و تذکر می دادند گفت بروید جایی که گرمتان شود. حالا با تجربه ای 8 ساله که به اندازه تمام تاریخ روابط بین الملل ایران درس آموز است مواجه هستیم. حالا شاید ترس از نحوه صحبت کردن با طرف مقابل نه تنها منطقی به نظر می رسد بلکه منتقدان خود را محق تر می دانند. ترس از درس نگرفتن از گذشته و اینکه تاریخ ما را مجازات کند. منتقدان و کارشناسان  همیشه ترجیح می دهند به جای آنکه به جایی روند که گرمشان شود در سرمای تحریم ها و صف کنار مردمی بیاستند که می بایست تقاص بی تدبیری و نگاه به خارح را بپردازند. ارتباط دادن حل مشکلات کشور به قراردادهای خارجی، عدم توجه به توان داخلی و بروکراسی تولیدستیز موجب افزایش مشکلات مردم شده است. قیمت هایی که روز به روز افزایش می یابد و کسی نیست که ترمز آن را بکشد چون بازهم تمام تفکرات بر پایه های اشتباه گذشته بنا شده است. برجام و تبعات آن یک اتفاق فرضی و تصوری نیست. یک واقعیتی است که بر ملت ایران تحمیل شده است. قیمت خانه و خودرو، بی نظمی های ارز و طلا و صف های مرغ و سیمان در تصورات ما نیست بلکه اتفاقاتی است که برای مردم رخ می دهد. تاریخ پر از درس است و استادی سخت گیر به نام تجربه آن را ندریس می کند. کسانی که از آزمون آن به درستی بیرون نیایند تنبیه می شوند. ما از گذشته های دور صحبت نمی کنیم از اتفاقاتی می گوییم که در ماه های اخیر روی داده است و با گوشت و پوست خود آنها را درک کرده ایم. حالا این اختیار با ماست که از آن درس بگیریم و به آن عمل توجه کنیم یا آنکه ... نویسنده: محمد نعیم رستمی انتهای پیام/ رسول https://armanekerman.ir/vdcbawb8wrhbgfp.uiur.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما