تاریخ انتشار :يکشنبه ۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۰۹:۱۷
۰
plusresetminus
بدانید اگر ما به دستاوردی در عرصه دیپلماتیک برسیم، به برکت استحکام قدرت در میدان است! به گزارش راه آرمان، محمد علی رنجبر نوشت: 1- در روابط بین الملل دو رهیافت وجود دارد که موجد دو مناظره بزرگ در این علم شده اند. مناظره بین "رئالیسم یا واقع گرایان" و "ایده آلیسم یا آرمانگرایان" البته آرمانگرایان خود را لیبرالیسم می نامند اما واقع گرایان به حق آنها را ایده الیستی یا آرمانگرا خطاب می کنند! 2- آرمان گرایان بر چند نکته تاکید دارند و می گویند با ایجاد سازمان های بین المللی و بسط بازارهای جهانی و جهانی شدن اقتصاد و گسترش دموکراسی در جهان، صلح پایدار خواهد شد. ضمن اینکه بازیگران و کنشگران روابط بین الملل را فراتر از دولتها می دانند. واقع گرایان اما بر این تاکید دارند که اصل بر آنارشی و تزاحم منافع است و باید با خودیاری و بیشینه سازی قدرت به منافع بیشتر دست یافت و دولتها به عنوان اصلی ترین بازیگر در روابط بین الملل همواره در پی کسب منافع ملی خود هستند و همکاری های بین المللی را بر این اساس دنبال می کنند و اگر منافع ملی آنها تامین نشود از همکاری و پیمان ها خارج می شوند. (که واقعیت تاریخی بر همین تاکید دارد) 3- بر این اساس آرمانگرایان بر مذاکره و دیپلماسی، به عنوان پایان جنگها تاکید دارند و در تصوری فانتزی فکر می کنند که می توان با دیپلماسی میدان را حفظ کرد و نیازی به جنگ و درگیری نیست. اما واقع گرایان می گویند جنگ در میدان و گرفتن میدان و بسط آن، یک اصل بدیهی است که سیاست و مذاکره ادامه جنگ در میدان دیپلماسی برای حفظ و تثبیت میدان است. یعنی دیپلماسی در خدمت میدان است. 4- بارها عرض کرده ام، آقای ظریف و طیفی از نخبگان ما در رویکرد ایده آلیستی قرار دارند و فکر می کنند با دیپلماسی صرف، می توان مسائل و مشکلات فراروی کشور را حل و فصل کرد. حال آنکه این تصور، اشتباه است و کاملا بدیهی است که بدون داشتن قدرت و مولفه های راهبردی قدرت، یعنی موشکهای بالستیک و فناوری های راهبردی مثل هسته ای و ایجاد عمق استراتژیک، نمی توان به اهداف دیپلماتیک دست یافت. 5- اختلاف نظر بین دستگاه خارجی و نیروهای نظامی حاضر در میدان، امری طبیعی است همانگونه که بین پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا اختلاف نظرهای جدی وجود دارد و بعضا به عرصه رسانه هم کشیده می شود. اما در نهایت نظام حاکم بر آمریکا از ظرفیت هر دوی اینها بهره می برد و اهداف راهبردی در میدان را محقق می کند. جایی که لازم باشد با جنگ وارد می شود و جایی که لازم باشد با دیپلماسی! 6- اختلاف نظر بین سپاه قدس و وزارت خارجه ایران نیز امری طبیعی است اما قوه عاقله نظام از هر دوی اینها در راستای تحقق اهداف راهبردی و تحقق منافع ملی و موفقیت در میدان کسب نموده است. یعنی هم میدان از دیپلماسی و هم دیپلماسی از میدان بهره برده است! در واقع نظام بهره خودش را از شهید سلیمانی و دکتر ظریف برده است و بحمدالله دستاوردهای بزرگی در سطوح راهبردی کسب کرده ایم. همین مساله دشمن را به شدت عصبانی و ناراحت کرده است. 7- فایل صوتی آقای ظریف را باید در راستای همین اختلاف نظر و مناظره بین واقع گرایی و آرمان گرایی قرار داد. اما انتشار این فایل وقتی به ایشان گفته اند که قرار به انتشار این مطالب نیست، آنهم از رسانه دشمن، امر دیگری است که باید عاملین انتشار شناسایی شوند و اهداف پشت پرده را شناسایی کرد. اینکه آیا پای آشنا و تیم او در میان است یا پای بهاریون و تیم های آنها یا گروه های دیگری فعلا نمی توان چیزی گفت. و اما نتیجه آنکه بدانید اگر ما به دستاوردی در عرصه دیپلماتیک برسیم، به برکت استحکام قدرت در میدان است! قدرتی که با چاشنی چانه زنی در عرصه دیپلماتیک توانست به جایی برسد که اینک برداشتن تحریمها از سوی آمریکا و یا برنداشتن و عدم بازگشت به برجام، یک بازی دو سر برد برای ماست! چه اینکه اگر آمریکا بپذیرد تحریمها را بردارد و ایران راستی آزمایی کند یعنی پایان هژمونی و هیمنه پوشالی و تمام بولوف های آمریکا و اگر این مساله را قبول نکند، یعنی حرکت مقتدرانه ایران به سمت عبور از آمریکا و دستیابی به توان هسته ای اعلام شده بیشتر بدون اینکه‌بتوانند تحریمهای شورای امنیت را احیا کنند. به این می گویند درایت رهبری عزیز که اینگونه جای مدعی و متهم را عوض کردند! انتهای پیام/ رسول   https://armanekerman.ir/vdceez8zejh8zpi.b9bj.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما