تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۴۰
۰
plusresetminus
از زمانی که پای اینترنت به خانه ها باز شد، معنای زدنگی تغییر کرد و اکنون شاهد تفاوت معنایی بسیاری در خصوص زندگی از گذشته تا کنون هستیم. به گزارش راه آرمان؛ شرایط زندگی خانواده ها، درست از زمانی شاهد تغییر شگرفی شد که پای اینترنت به خانه ها باز شد. کمی به دوران قبل از حضور و ظهور اینترنت در خانه ها برگردیم؛ زمانی که سردی زمستان ها دلیلی بود تا اعضای خانواده دور چراغ علاء الدین جمع شوند و با ریختن چایی در کنار یکدیگر به گفتگو بنشینند. بازیهای کودکان غرق شور و هیجان بود و با فریادهایشان در حیاط خانه و یا کوچه ها زندگی را فریاد می زدند، و گاهی که خسته از حرکت ها و دویدن ها بودند با بازی مار و پله خودشان را سرگرم می کردند، از آن طرف پدر و مادرها نیز به طور کامل از وضعیت فرزندانشان خبر داشتند، برای مثال می دانستند دراین ساعت به خانه ی دوستش رفته و یا در کوچه بازی می کند. در اماکن عمومی مردم به جای آن که سر در گوشی موبایل ببرند با یکدیگر به گفتگو می نشستند و کتابخانه ها پر بود از افرادی که برای یافتن پاسخ سوالاتشان به آن جا مراجعه کرده بودند. دید و بازدید ها به معنای واقعی وجود داشت و بدون نگرانی از بلاک یا آنفالو کردن رخ می داد. این ها تنها گوشه ای از دنیای واقعی قبل از حضور اینترنت در میان خانواده ها بود، اما آنچه که امروزه رخ می دهد، در گذشته معنی نداشت و حتی قابل درک نیز نبود. اگر به مقایسه ی گذشته و امروزه بنشینیم، امروزه دیگر چراغی به نام علاءالدین وجود ندارد تا دلیلی بر دور هم نشینی باشد بلکه اعضای خانواده هر یک در گوشه ای از اتاق هایشان خزیده اند و در دنیای متفاوتی سیر می کنند، بدون آنکه پدر و مادر بفهمند می توانند در یک میهمانی مختلط و البته مجازی شرکت کنند و انواع عکس ها و تصاویر و حتی گفتگو ها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و این یعنی دیگر آن نقش نظارتی که در گذشته پدر و مادرها داشتند بسیار ضعیف شده است. شاید پدر و مادر امروزی از این که فرزندشان در خانه است خوشحال باشند و به خیال خود از مکان و فعالیتش باخبرند اما به واقع اینترنت به لطف فضای مجازی است که تعیین می کند، فرزندان اکنون در کجا حضور داشته باشند. دیگر خبر ازآن همه هیجان برای بازیها نیست، خبری از مشارکت های چندین نفره در بازیها و دویدن ها نیست بلکه بیش از همه چیز گوشه نشینی و حرکت چشم و دست برای بازیهای کنونی مطرح است، فرزندان تنها و بدون هیچ حرکتی ساعت ها بازی می کنند... در میهمانی هایی که پر بود از خنده، شاید حرکت ها نمایشی و توانمندی فرزندان تبدیل به مسابقه ای برای نمایش وسایل خانه که با به روزترین وسایل فضای مجازی تجهیز شده است البته گاهی نیز این رفت و آمدها تنها با برقراری یک تماس تصویری به سرانجام می رسد. در آخر در مقایسه زندگی گذشته و اکنون شاید بتوان گفت حس زندگی بیشتر در گذشته لمس می شد اگر چه که به زعم بسیاری از افراد اینترنت باعث صرفه جویی در وقت و هزینه شده است اما گاهی به خودمان که بیاییم متوجه می شویم تمام لحظات بیداری و یا بخش زیادی از خوابمان را در اینترنت بوده ایم و این موضوع سبب شده تا از انجام بسیاری از کارمایمان عقب بمانیم؛ حال آن که باید گفت اگر چه اینترنت نامحدود است اما باید سعی کنیم که استفاده از آن محدود و به جا باشد. یادداشت از:پسند انتهای پیام/ https://armanekerman.ir/vdcaiun6649n6u1.k5k4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما