به نظر می رسد دیگر روزگار پخش پوسترهای تبلیغاتی سیاسی و توزیع گسترده جزوات مربوط به برنامههای کاندیداهای انتخاباتی و چهرههای سیاسی گذشته است اکنون مفاهیمی چون شبکه های اجتماعی بستر متفاوت تری را برای تبلیغات انتخاباتی رقم زده و فرصت بهتری را به نامزدهای انتخاباتی فراهم آورده است.
به گزارش راه آرمان؛ همه ی ما تفاوت تبلیغات انتخاباتی سیزدهمین دوره ریاست جمهوری را درک کرده ایم، کافی است که قدم در شهر بگذارید.
تقریبا اکثر مکان هایی که برای تبلیغ کاندیداها در شهر در نظر گرفته شده است از جمله بیلبوردها، تابلوها و ... با وجود آن که به روزهای پایانی انتخابات نزدیک می شویم، خالی از هر گونه عکس و پوستری است.
به نظر می رسد دیگر روزگار پخش پوسترهای تبلیغاتی سیاسی، برآوردهای غیردقیق از ترجیحات رأی دهندگان و توزیع گسترده جزوات مربوط به برنامههای کاندیداهای انتخاباتی و چهرههای سیاسی گذشته است.
دورانی که برخی سطل چسب را به دست داشتند و به دنبال این بودند که عکس کاندیدای مورد علاقه شان را بر روی کاندیدای رقیب بچسپانند و به امید این که با بیشتر بودن تعداد پوستر و عکس های کاندیدای مورد نظرشان، رای مردم به او بیشتر خواهد بود به پایان رسیده است.
اکنون مفاهیمی چون شبکه های اجتماعی بستر متفاوت تری را برای تبلیغات انتخاباتی رقم زده است و فرصت متفاوتی را به نامزدهای انتخاباتی داده است.
نامزدهای انتخاباتی با وجود رسانه ها، در ساختارهای اجتماعی و با کمک سلبریتی های فعال در این فضا، اینفلوئنسرها، و حتی میکرو اینفلوئنسرها به انجام تبلیغات سیاسی خود می پردازند.
از طرفی رسانههای اجتماعی در کنار فرصتهای بسیاری که در اختیار نامزدهای انتخاباتی قرار میدهند تا بتوانند ضمن معرفی خود، زمینه لازم برای اشتراکگذاری دیدگاهها، برنامهها، نگرشها، اقدامات و... را فراهم کنند، در عین حال می توانند به ابزاری برای ایجاد جو منفی تبلیغاتی تبدیل شوند.
دیگر اکثر مردم به رسانه ها دسترسی دارند از این رو با وجود ابزارها و نرم افزارهای موبایلی می توان به راحتی موج آفرینی سیاسی کرد و یا به نشر و بازنشر اخبار جعلی پرداخت.
ایجاد جمعهای مجازی طرفدار و یا مخالف و تالارهای گفتگو، امکان انجام گفتگوهای دوسویه و تعاملات در بستر این رسانهها به طور آنلاین و آفلاین، شکل گیری هشتگها، کمپینها، جنبشها و... سیاسی، برگزاری میتینگهای مجازی، وبینارها از جمله امکانات و دسترسی هایی است که شبکه های اجتماعی در اختیار مخاطبان خود قرار می دهد.
بنابراین می توان گفت که به جای تجمعات چند هزار نفری در یک مکان، در دنیای مجازی می توان بیش از میلیون ها نفر انسان را به دور هم جمع کرد تا در یک ارتباط دوسویه، نظرات خود را در خصوص نامزد انتخاباتی بیان کنند.
اکنون رقابت بر سر تولید محتوا در فضای مجازی است و از آن جا که تولید محتوا در این بستر نیازمند آگاهی و سیاستی متفاوت تر از گذشته است از این رو اتاق فکر هر یک از کاندیداها باید به نیرو و یا نیروهای متخصص در این رابطه مجهز باشند.
اگر در گذشته تنها با چسپاندن پوستر نامزد انتخاباتی بر روی در و دیوار شهر تبلیغ برای نامزدها صورت می گرفت اما امروزه استفاده از قالبهای مختلف محتوایی همچون اینفوگرافیک، موشن اینفوگرافیک و... برای آموزش و اطلاع رسانی در خصوص نحوه نقش آفرینی نامزدها و کاربران در انتخابات در بستر فضای مجازی و چگونگی برگزاری انتخابات به روشهای مختلف احتمالی در این ایام میتواند راهگشا باشد.
یادداشت از پسند
انتهای پیام/ https://armanekerman.ir/vdcaein6w49n6u1.k5k4.html