از داستان کوچکترین خیر کرمانی تا دعاهای یک مادرِ سالخورده

به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه خبری راه آرمان کرمان، ماه رمضان که به نیمه می‌رسد، تقویم نشان می‌دهد که این روز به اکرام و تکریم خیرین نام‌گذاری شده است، البته این نام‌گذاری بی‌دلیل هم نیست چرا که ولادت کریم اهل‌بیت علیه السلام امام حسن مجتبی(ع) است.

 

دیگر همه می‌دانیم که عموما جنس خیرین از آن‌‌هایی است که نمی‌خواهند نام و نشانی از خود به جای بگذارند گویی که آن‌ها با جان و دل باور دارند که تنها خداوند ناظر و شاهد است از این‌رو معتقدند آنچه که در راه خداوند و برای رضایت او می‌دهند نیاز به مصاحبه و عکاسی ندارد و همین موضوع تلاش‌های مرا برای گفتگو با یک خیر به جایی نرساند و به قول معروف به هر دری زدم اما دست از پا درازتر برگشتم و در نهایت به این نتیجه رسیدم با کسی به گفتگو بنشینم که با خیرین بسیاری سر و کار دارد و آن‌ها را به خوبی می‌شناسد.

کسی که در طول عمر کاری خود با خیرین بسیاری سروکار داشته و خاطره‌های بسیاری از آنان دارد.
 

حجت‌الله موسوی‌قوام مدیرعامل ستاد دیه کرمان کسی بود که موافقت کرد تا با او در خصوص خیرین گفتگو کنم، می‌گفت از اسفندماه سال ۱۳۸۳ یعنی تاکنون ۱۹ سال است که با خیرین بسیاری در ارتباط بوده‌ است.

 

او کمی تند صحبت می‌کرد اما احاطه کامل به این گفتگو داشت، گویی این ۱۹ سال، او را با دنیایی آشنا کرده که حاضر نیست آن را با چیز دیگری معاوضه کند و دقیقاً این موضوع را اینگونه مطرح کرد که "کارم را به هر کاری ترجیح می‌دهم، تا کنون مسئولیت‌های مختلفی به من داده شده اما نپذیرفتم چرا که لبخند آن کودکی که پدرش از زندان آزاد می‌شود برایم خیلی ارزشمند است"

در ابتدا از او پرسیدم که بنظر شما خیرین بیشتر دوست دارند در کدام زمینه دست یاری داشته باشند؟
خیر بودن یک کار اعتقادی است و هر خیری به چیزی اعتقاد دارد برای مثال خیرینی که ما کمک می‌کنند معتقدند بهتر است دست یاری به سوی افرادی دراز کنند که بخاطر جرائم غیرعمد زندان شدند، افراد آبرومندی که بزه‌کار نیستند.

 

از این رو اگر حتی به این افراد بگوییم که فلان مسجد نیاز به کمک دارد، می‌گویند که برای کمک با مسجد افرادی هستند که می‌توانند کمک دهند،بگذارید من در حوزه اعتقادی خودم کار کنم.

 

موسوی قوام ادامه داد: معتقدم خیرین اعتقادی و دسته بندی هستند، عده‌ای اعتقاد دارند که کمک به زندانیان غیر عمد کمک کند، دیگری برای ساخت مسجد و آن یکی دیگر نیز برای کمک به بیماران صعب‌العلاج می‌خواهد گام بردارد.

 

وقتی به او می‌گویم در طول این ۱۹ سال چه خاطره شیرینی از خیرین در ذهن داری، می‌گوید:

در ذهن من خاطره‌ای نقش بسته که همواره از آن یاد می‌کنم و آن مربوط می‌شود به شناسايی کوچکترین خیر کرمان.

دانش‌آموز عنبرآبادی، کوچکترین خیر استان کرمان

موسوی قوام توضیح داد: ماه مبارک رمضان سال ۱۳۸۶ بود، قرار بود جشن گلریزان در شهرستان عنبرآباد برگزار کنیم، صبح زود بود که به سمت این شهرستان حرکت کردم.

 

به آنجا که رسیدم، همکاران و دوستانم برایم تعریف کردند که اتفاق جالبی در شهرستان رخ داده، کنجکاو شدم و از آن‌ها ها خواستم تا داستان را برایم تعریف کنند، آن‌ها این‌گونه تعریف کردند که " صبح امروز پسر بچه‌ای ۷ ساله از کنار جایگاهی که برای جشن در حال آماده‌سازی بود، رد شد.

کمی مکث کرد، برگشت و از ما دست‌اندکاران این برنامه پرسید، داستان این آماده‌سازی‌ها برای چیست؟

و ما جواب دادیم در حال آماده‌سازی جشنی هستیم‌ که در آن برای آزادی زندانیان کمک می‌کنند.

در همین حین این پسر بچه دست در جیب خود کرد و یک صد تومانی را بیرون آورد و به ما گفت ۵۰ تومان این پول متعلق به شما، من می‌خواهم در آزادسازی یک زندانی سهیم باشم و ما‌بقی پول را به من برگردانید تا در مدرسه خوراکی بخرم"

 

موسوی قوام توضیح داد: با شنیدن این داستان از همکارانم خواستم تا برای خرید یک هدیه اقدام کنند از آن طرف از افرادی که این‌ پسر بچه را می‌شناختند خواستم که به مدرسه او بروند تا او نیز در این جشن حضور داشته باشد.
 

وی افزود: پایان مراسم این پسر بچه را به جایگاه فراخوانده شد و با حضور مسئولین استانی هدیه‌ای به او داده شد، آنجا بود که من این پسر‌ بچه را به عنوان کوچک‌ترین خیر استان کرمان معرفی کردم.

 

مدیرعامل ستاد دیه کرمان اظهار کرد:  جالب این است که این اتفاق توسط رسانه‌ها پوشش داده شد و این خبر در اخبار سراسری و ۲۰:۳۰ نیز منتشر شد و بازتاب گسترده‌ای در استان داشت.

 

موسوی قوام عنوان کرد: به دنبال این اتفاق سیل خیرین به سمت ستاد دیه جاری شد اما جالب‌تر این بود که وقتی بررسی کردیم متوجه شدیم که این پسر بچه خانواده‌اش تحت پوشش کمیته‌امداد است و خانه‌ای برای زندگی ندارند از این رو با هماهنگی مدیر‌کل کمیته‌امداد وقت خانه‌ای ۶۰ متری برایشان ساخته شد.

 

در ادامه گفتگو از حجت‌الله موسوی قوام پرسیدم تا کنون بیشترین میزان پولی که توسط خیرین به ستاد دیه داده شده چه میزان بوده است، گفت: خیری بود که ۳۰۰ میلیون کمک کرد و بعد از آن از ما خواسته که نامی از او برده نشود.

دعای خیرخواهانه مادری که می‌گفت همه دارائی‌ام در زندان است
آیا یاد دارید خانواده‌ای که با کمک‌های یک خیر عزیزشان از زندان آزاد شود و بعد از آن زندگی‌شان را مدیون آن خیر بدانند؟
 

موسوی قوام پاسخ داد: اواخر سال ۱۳۸۴ اوایل کارم در ستاد دیه بود، در اولین اقدام به تمامی زندان‌های کرمان سر زدم تا این‌که به زندان مرکزی کرمان رسیدم، فردی را در زندان دیدم که در اثر تصادفی که کرده بود، مجبور بود یک میلیون و نهصد هزار تومان دیه پرداخت کند، به او گفتم در اولین فرصت تو را با کمک خیرین آزاد خواهیم کرد اما اطرافیانش خندیدند و گفتند قبلی‌ها نیز همین حرف‌ها را زده‌اند.
 

او ادامه داد: اما بعد از گفتگو با یک خیر، به همت او آن زندانی آزاد شد، بعد از یک هفته آن زندانی با مادر پیرش که بنظر می‌رسید نزدیک هشتاد سال سن دارد به دفتر محل کارم آمدند، تعجب کرده بودم، پرسیدم برای چه این مادر را اینجا آورده‌ای؟ گفت آمده از شما تشکر کند، پاسخ دادم اما من نیاز به تشکر ندارم.
 

مدیرعامل ستاد دیه کرمان بیان کرد: در هر صورت آن مادر به اتاقم آمد و لب به سخن گشود و گفت: تنها سرمایه من همین یک پسر است با خودم می‌گفتم پسرم در زندان می‌ماند و من دیگر او را نمی‌یینم، آن مادر با دستان لرزان و صدای بریده بریده شده برایم دعا کرد و گفت: امیدوارم خداوند هرآنچه بخواهی به تو بدهد.
 

موسوی قوام اظهار کرد: بعد از رفتن این مادر حدود سه هفته بعد یکی دوستانم که خیر بود از من خواست که به دعوت اوحج بروم، حج عمره‌ بود، لحظه‌ای که چشمانم به خانه کعبه افتاد به ناگاه یاد آن پیرزن افتادم، حسی از دورن به من الهام می‌کرد که این رزقی که شامل حالم شده، بخاطر دعای آن مادر پیر بوده است.

 

در ادامه گفت: برخی کارها گمنام است و کمک به خانواده نیست بلکه نجات جامعه است، با آزاد شدن یک زندانی توسط خیرین در واقع دو خانواده خوشحال می‌شوند یکی خانواده فردی که در زندانی است و دیگری خانواده فردی که به حق و حقوق خود رسیده است.

او بیان کرد: البته در این میان حس رضایتمندی فرد خیر بیش از همه به جان می‌نشیند که انشاءالله خداوند اجر کارهای چننین انسان‌هایی را می‌دهد.

شاکیان پرونده‌ها با گذشت از حق خود، خیر می‌شوند

جالب است بدانید که بخشی از خیرین شاکیان هستند، وقتی فردی تمام پول، نیمی از آن و یا درصدی از پولش را می‌بخشد یعنی از حق خود گذشته و به زندانی برای آزاد شدن کمک کرده است.

 

حجت‌الله زمزم مدیر ستاد دیه استان کرمان در پایان گفت: در روز چهارشنبه ۳۰ فروردین مطابق با ۲۸ رمضان به رسم همیشه جشن گلریزان در تالار برق شهر کرمان با حضور خیرین و مسئولین برگزار می‌شود.

خیرین می‌توانند برای کمک در این جشن شرکت کنند و یا حتی به دفتر ستاد دیه واقع در چهارراه پاسداران مراجعه کنند و یا حتی با مراجعه به بانک به حساب ستاد دیه با شماره ۰۲۰۰۶۰۰۲۶۲۰۰۲ کمک‌های خود را واریز کنند.
امتهای خبر/ پسند