به گزارش گروه فرهنگ و شهادت پایگاه خبری «راه آرمان»؛ شهید «علی پورمحمدی» چهاردهم ارديبهشت ۱۳۴۳، در شهرستان رفسنجان به دنيا آمد.
وی دوره رسائل و علوم مكاسب دينی را در حوزه علميه گذراند. سال ۱۳۶۳ ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد، بهعنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيستوهشتم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
گزیده ای از وصیتنامه شهید «علی پورمحمدی» را با هم مرور میکنیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
دمیده شدن آفتاب عالم تاب اسلام، پساز هزار و چند صد سال و دریده شدن ابرهای تیره و خفقان استعماری که حاصل تلاش بیوقفه حاکمان بود، فروغی دیگر به پیکر بیرمق و پژمرده مسلمانان و جهانیان بخشید و خونی تازهای در رگهای آنان به جریان انداخت و این آغازی شد بر حرکتی عظیم، حرکتی به سوی بیداری انسانها و درک رسالتی بزرگ که در جهان هستی برعهده ما است.
کسانی که به مسئله رهبری واقفند، میدانند که اگر حرکتی به پا نمیشد، خطری برای کسانی بود که میخواستند اسلام را زنده نگه بدارند. اسلام پیروز غالب است و نابودنشدنی، ولی به خون احتیاج دارد و باید خونها برای زندهماندنش ریخته شوند. پس باید کسی باشد تا مردم را نجات دهد و از منجلاب فساد بیرون بکشد.
برنامه را به آنها بگوید و آنها را زنده کند تا اسلام زنده شود و این خونها که ریخته میشود اولاً، موجب قرب الی الله و ثانیاً بقای اسلام است.
امام راه سعادت را پیش گرفت و مسئولیت مهم رهبری را قبول کرد تا همه را از بدبختیها و خوابهای خطرناک بیدار کند و نجات دهد.
باید رهبر را تنها نگذاریم، باید تحت فرمان او باشیم و قدر او را بدانیم، باید نسل ظالمان با ریخته شدن خون ما منقطع شود.
منبع: نوید شاهد کرمان
انتهای خبر/س