حکومت دینی بستری برای اتحاد ملت‌ها

 

وی ادامه داد: پیامبر اسلام به دنبال ادای حق دین اسلام بود، دینی که جهان‌شمول و دارای حیات مداوم است نباید در حجاز و مدینه و .... بماند بلکه باید صادر شود به همین دلیل ابتدا پیامبر اسلام حکومت دینی و نظام سیاسی را در مدینه ایجاد کرد و پس از آن، دعوت عمومی، فراگیر و انتشار دین اسلام را شروع کرد.

 

این استاد دانشگاه بیان کرد: از مدل‌ها حکومت پیامبر اکرم (ص) ایجاد هسته قدرت و سپس تعیین سفیر و مبلغ دینی است، درحقیقت ایشان، فتنه سکولاریسم را از همان ابتدا و در ریشه خشکاند.

 

سنجری ادامه داد: همچنین پیامبر اکرم (ص) در شیوه حکمرانی خود، نظریات مختلف و منحرف حکمرانی دینی را مردود کردند، نظریه‌ای که حکومت دینی را بدون حاکم الهی و دینی در رأس قدرت فرض می‌کند و یا نظریه‌ای که قواعد و هنجارهای اجتماعی را مستقل از آموزه و فرامین دینی می‌داند و یا نظریه‌ای که حکومت دینی را فقط احکام و شرعیات دین در زندگی فردی انسان می‌داند، تمام این نظریات در مدل حکومت پیامبر اسلام رد شدند.

 

وی دیگر ویژگی حکمرانی و مدیریت پیامبر در حکومت اسلامی را اعتقاد راسخ و عمل به حضور و رضایت مردم دانست و گفت: نقش و سهم مردم در حکومت دینی مشخص است، مردم در متن و اصل حاکمیت هستند، مجزا و به دور نیستند بلکه جزئی از حاکمیت هستند.

 

مدرس مبانی اندیشه اسلامی در دانشگاه‌ عنوان کرد: خارج دانستن مردم از تصمیمات و اصل حکمرانی برخلاف متن صریح قرآن است زیرا اساساً در تفکر دینی، حکومت برای امنیت، استقلال، آزادی، شکوفایی و تعالی انسان و اجتماع طراحی می‌شود.

 

سنجری تاکید کرد: اگر معتقد به دنیای آزمون و ابتلا و ارزشمند شدن باشیم باید حتما برای انسان شرایط فوق مهیا شود تا خود را در معرض ارزیابی و سنجش قرار دهد، به طور کلی دین اسلام در بعد اجتماعی، دین مسئولیت‌پذیر و مسئولیت‌طلبی است و نسبت به سعادت و تعالی انسان و اجتماع احساس مسئولیت دارد.

 

وی اظهار کرد: ویژگی دیگر مدل حکمرانی پیامبر اسلام، ایجاد بستر و فضایی برای رسیدن مردم و ملت‌ها به اتحاد و وحدت است، به همین دلیل حرکت سیاسی دین اسلام سرعت کم‌تری نسبت به سایر مدل‌های حکمرانی دارد زیرا معتقد به پذیرش و اتحاد ملت‌هاست؛ جبر و جنگ مطلوب و خاستگاه تفکر دینی و مدل حکمرانی نبوی نیست.

 

مدیر اندیشکده مشکات بیان کرد: ویژگی بارز و ممتاز دیگر حکمرانی پیامبر اسلام، باور به آگاهی و فهم عمومی است، اسلام به آگاهی، دانش و فهمیدن بسیار اهمیت می‌دهد، برخلاف بسیاری از حاکمان و نظام‌های سلطه که عدم‌ آگاهی، اشراف و عدم‌ وجود تحلیل در فضای عمومی جامعه را قوت و استمرار حیات سیاسی و حکمرانی خود می‌دانند، پیامبر اسلام معتقد به ایجاد و تقویت آگاهی و قدرت تحلیل در بین عوام است از این رو یکی از اهداف ایجاد حکومت اسلامی، رسیدن ملت‌ها به آگاهی،فهم و توان تحلیل است.

 

این پژوهشگر کرمانی ادامه داد: از دیگر مدل‌های مدیریتی پیامبر در حکومت دینی، تعریف و تنظیم قوانین و مقررات سیاسی و اجتماعی، مبتنی بر مبانی و مفاهیم دینی است، پیامبر اکرم  (ص) نظم و وجود قوانین را ابزاری برای امنیت، تحقق آزادی، عدالت و صیانت از کرامت انسانی می‌دانستند.

 

سنجری تاکید کرد: حکومت نبوی پیامبر اسلام برخلاف بسیاری از حکومت‌های قبل و بعد از خود، اعتقاد بسیاری به تحقق عدالت و توجه به حقوق مستضعفین دارد از این رو پیامبر اسلام توجه و پرداخت به حقوق مستضعفین و مستمندان را یک امر حیاتی و الزام می‌دانست.

 

وی بیان کرد: شاخصه دیگر مدل حکمرانی پیامبراسلام، توجه به استقلال و اصل عزت‌مندی یک جامعه بود، جامعه متعالی و شریف را جامعه ای می‌دانند که استقلال و عزت خود را حفظ کند و کرامت انسانی را در بُعد اجتماعی و عمومی از بین نبرد.

 

مدرس مبانی اسلام در دانشگاه‌های کرمان توصیح داد: متناظر با آموزه‌ها و سفارش‌های دین اسلام، پیامبر اکرم (ص)  بر حاکم دینی الزام می‌داند که علم، دانش، عالم و اندیشمند را مورد تکریم قرار دهد، پرداخت به علم، دانش و فراگیری علوم روز را بسیار سفارش می‌کنند و این را از عوامل قدرت و بقا حکومت دینی می‌دانند.

انتهای خبر/ پسند