برای نجات اسلام در میدان جنگ حاضر شوید

 

در ادامه وصیت‌نامه شهید «اسماعیل شهابی‌نژاد» از شهدای عملیات کربلای ۵ را مرور می‌کنیم:

 

 

به نام خداوند جهان و با سلام به پیشگاه امام عصر (عج) منجی عالم بشریت و با درود بر مرجع عالی‌قدر مسلمانان جهان و عرض ادب در برابر آرمان والای شهیدان راه دین و حق و حقیقت و سلام گرم و خالصانه به مردم مسلمان ایران.

 

و اینک که باید بر این لوح انعکاس تفکر کنم و با این بیان کوچکم آوای حقیقت را نمایان سازم، خود را کوچک‌تر از آن می‌بینم که به پیشگاه شما مردم عزیز و دوستان گرامی اظهار وجود کنم. چگونه شما عزیزان را که آگاهید بشارت آخرت دهم اما حق بر آن است که چند سطری تحریر کنم و اتحادم را در برابر دینم مستحکم سازم.

 

خداوندا تو می‌دانی که جز راه حق و هدف به سوی تو هیچ آرمانی مرا مژده جنگ با دشمن نمی‌دهد، مدت‌ها بر ما ظلم کردند، کودکان بی‌گناه یتیمان محزون و بینوایان زجر کشیده را زیر آتش گلوله به شهادت رساندند به کشورم و به دینم حمله کردند، آیا می‌توانم بی‌حرکت باشم در این میان با خدای خویش عهد و پیمان دوستی می‌بندم و از او می‌خواهم که مرا بپذیرد.

 

 

و اما پدر و مادر و برادران و عزیزان و دوستانم به حضورتان سلام عرض می‌کنم و از شما طلب عفو و بخشش دارم، شاید این حقیر از روی نادانی به شما توهین و اهانتی کرده باشم و اما آنچه که خود از وجودم باید برای دوستانم شرح دهم این است...

 

ای دوستان، حقیر بنده‌ای گنه‌کار در میان شما عزیزان بوده‌ام و قلبی سیاه و پر از معصیت داشتم اما از خدای خواستم و دعا کردم که مرا در راه خودش و در صراط مستقیم و راه پاکان و نیکان هدایت کند و این بنده گنه‌کارش که تمام عمر را به بیهودگی گذرانده نجات دهد.

 

پس دعا‌کننده سزاوار چنین است تا می‌تواند باطن خود را منزه کند و آن‌ را از آلودگی‌ها تهی سازد تا دعایش از مرحله گفتار به مقام حال و از مقام حال به لسان استعداد رسد و از ظاهر به باطن سرایت کند و دعایش مستجاب و به مقصدش نائل شود، اما حقیر چنین نبودم و چنین لیاقتی نداشتم.

 

 

پس کوشش کنید ای دوستان که باطن‌تان دعا کند و باطن‌تان طالب باشد تا درهای ملکوت بر قلب‌تان باز شود و اسرار و رازهای جبروت بر سرتان و ضمیرتان منکشف گردد و کشتی عقل‌تان در دریای خیرات و برکات به حرکت در آید و به ساحل‌های نجات برسد و شما را از گرداب هلاکت نجات بخشد و با دو بال علم و عمل از این سرای تاریک و خانه‌های هلاکت و بدبختی به عالم انوار پرواز کند.

 

اما پدر و مادرم نمی‌دانم چه بگویم، زیرا هرآنچه که من نمی‌دانم تو بهتر می‌دانی و آگاهی که در این زمان خداوند ما را مورد امتحان خود قرار داده و می‌بایست برای موفق شدن در این امتحان کوله بار زندگی بربست و دل از دنیا برکند و برای نجات دین و اسلام خود را در میدان جنگ حاضر نمود.

 

پدر و مادرم بر مشکلات زندگی لبخند تمسخر‌آمیز بزنید و خدای ناکرده با رفتار و عمل‌تان قلب دشمنان اسلام را شاد نکنید و امام عزیز و قلب مهدی‌مان را از خود نرنجانید و همیشه دعا کنید پروردگارا نصرت و یاری خود را از آسمان بر ما دریغ مکن و این کشته را به آنچه خیر است قرار داده و از ستمگران انتقام بگیر.

 

و آخرین وصیت‌ها به پدر و مادر و هم‌محلی‌هایم این است: ای عزیزان از شما می‌خواهم به خاطر مرگم کارهای خیر مانند ازدواج و سایرکارها را عقب نیندازید و شما پدر و مادر و برادرانم حتما اگر در مراسم خیر دعوت کردند، شرکت فرمایید و لباس سیاه را بعنوان عزاداری برتن نکنید، زیرا دشمنان اسلام شاد می‌شوند و آخرین وصیت اخلاق در خانواده را رعایت فرمائید.

 

از برادرانم عاجزانه می‌خواهم تا آخرین لحظات دست از یاری پدر و مادر برندارید.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/ س