از کودکی داستان امام رضا (ع) را در گوش‌مان زمزمه کرده‌اند، داستان اتحادی که نقطه مشترکش امام هشتم و کرمش در وجودمان نهادینه شده است.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری «راه آرمان»، تفاوت‌ها کجا و چه طور می‌توانند به شباهت برسند؟ گاهی بازی با کلمات تنها به یک بازی و سرگرمی منتهی نمی‌شوند! گاهی می‌رسند به فلسفه، به تاریخ یا به یک حقیقت.
تفاوت‌های اعتقادی بین شیعه و سنی بر کسی پوشیده نیست اما تمامش در بارگاه امام رضا علیه‌السلام تمام می‌شود و به چشم نمی‌آید و تنها یک شباهت به چشم می‌آید که آن هم دست‌هایی است که برای ارادت روی سینه نشسته‌اند. انبوهی از ارادت جوانانی که شاید حرف‌شان جایی شنیده نمی‌شود و کم‌تر حرف کسی را می‌شنوند.
پیر و جوان همه او را نگاه می‌کنند و انبوهی از کرامات‌های امام رضا علیه‌السلام که به این تفاوت‌ها فکر نمی‌کند. شخصیت امام رضا علیهاالسلام به عنوان یک نقطه تعامل و احترام در میان شیعه و سنی و زرتشتی و مسیحی شناخته می‌شود. یک عالم و پیشوای مذهبی یک عالم و شخصیت انسانی در تاریخ اسلام.
کاش می‌شد برویم توی یک داستان، یک داستان که امام رضا علیه‌السلام نویسنده‌اش باشد. آنجا که می‌گذارد شخصیت‌هایش حرف بزنند آنجا که جلوی‌شان را نمی‌گیرد و می‌گذارد ابراز عقیده کنند.
آری وقتی به تاریخ مراجعه می‌کنیم امام رضا علیه‌السلام نظرات مختلف را می‌شنیدند و سعی در ارتقاء سطح آگاهی آنها داشت. داستانش را این طور می‌چید که شخصیت‌های خاکستری و سیاه حرف بزنید و در پایان داستان آن‌قدر خوب و دقیق پرداخت کرده است که جز با علم زیاد آگاهی ثمره داستانش می‌شود.
تاریخ می‌گوید یک پیشوای موفق، یک سیاستمدار موفق. من می‌گویم یک نویسنده متفکرِ موفق. داستان از مدینه شروع شد و تا خراسان ادامه پیدا کرد. داستان آن‌قدر خوب نوشته شده است که هنوز شیعه و سنی در کتاب‌های خود از شخصیت امام نوشته‌اند و ایشان را به عنوان بزرگ‌ترین عالم دین معرفی‌کرده‌اند.
مجدالدین می‌نویسد: «مقام و منزلت علی ابن موسی علیه‌السلام همانند پدرش موسی‌ابن‌جعفر علیه‌السلام است فضایل وی قابل شمارش نیست خداوند رحمت خود و رضوان خود را برا ایشان بفرستد». عبدالله‌بن‌اسعد می‌نویسد: «وی امام جلیل و بزرگوار از سلاله بزرگان و اهل کرم ابوالحسن علی‌بن‌موسی‌الکاظم علیه‌السلام است وی یکی از ۱۲ امام شیعیان است که اساس مذهب و نظریات ایشان است وی صاحب مناقب و فضایل است».
بله، وقتی کتاب‌های «صحیح بخاری» و «صحیح مسلم» را سنی‌ها در مقام امام رضا علیه‌السلام می‌نویسند، یعنی اعتبار علمی امام رضا علیهاالسلام! یعنی اتحادی که همه روی گنبد و گلدسته‌اش میان پرهای کبوترهای حرم امام رضا علیه‌السلام جا خوش کرده‌اند. حالا هر چه دشمنان بخواهند خلاف این را ثابت کنند و طوفان تفاوت‌ها را بلند کنند و گرد و غبارش برود توی چشم شیعه‌ها و سنی‌ها، برود توی چشم همه آن‌هایی که سنگ این اتحاد را به سینه می‌زنند.
امام هشتم در زمان خلافت مامون عباسی به مقام ولایت عهدی منصوب شد. این باشد تیتر اول داستان. چقدر تعلیق ایجاد می‌کند. هر مخاطبی تا آخر داستان را نخواند دست برنمی‌دارد. فراز داستان آنجاست که مامون به شخصیت برجسته امام پی برده بود! شخصیت سیاه داستان ناخواسته امام را معرفی کرده است و این آن داستان است.
آنِ مجذوب شیعه و سنی اما همیشه قهرمان یاور دارد و ضدقهرمان هم! وهابیت آمد که داستان این سیاستمداری امام رضا علیه‌السلام یار بطلبد و نگذارد داستان تمام شود. بحر امتحان و آزمایش. جعل احادیث کردند و فاصله بین هم‌اندیشی شیعه و سنی ایجاد کنند.
خواستند بشوند یاور اهل سنت. اما آنها بارها و بارها جایگاه خود را از وهابیت جدا کرده‌اند و بر نکوهش، بر بی‌حرمتی‌شان بر اهل‌بیت داد زده‌اند.
بارها در بارگاه آقا امام رضا علیه‌السلام شانه به شانه شیعه ایستاده‌اند و اذن دخول خوانده‌اند، با هر بار رفتن‌شان زیارت وداع خواندند و با تمام زائران رو به بارگاه آقا زیارت آل‌یاسین زمزمه کردند. زنجیره زرین ساختند و تا اقامتگاه خود کشیدند. ما که از کودکی داستان امام رضا علیه‌السلام را در گوش‌مان زمزمه کرده‌اند داستان اتحادی که نقطه مشترکش را هشتمین امام تشکیل می‌دهد و کرمش در وجودمان نهادینه شده است.
عضو شورای اسلامی شهر کرمان با گلایهمندی از نبود فضاسازی در زمینه جمعیت گفت: طبق ماده ۳۲ قانون جوانی جمعیت، شهرداری مکلف بود تبلیغات محیطی و شهری در خصوص ...
