كودك به طور معمول صحنه‌های تلويزيونی را زندگی واقعی تلقی می‌کند؛ زیرا هنوز براي تمایز زندگی واقعی از ساختارهای تلويزيونی، آن هم با جاذبۀ مسحوركنندۀ تلويزيون، بسيار كوچك است.

به گزارش راه آرمان؛ امروزه رسانه ها به عنوان یکی از ابزارهای اصلی انتقال و گسترش ارزشهای فرهنگی و اجتماعی، در رفتار کودکان و نوجوانان و تغییر رفتار اجتماعی آنان دارای نقش مهمی است. 

 نمونه ای از والدین و کودکان شهر کرمان انتخاب شده و با پرسشنامه محقق ساخته مورد آزمون واقع شدند. نتایج نشان داد که بین میزان استفاده از رسانه های جمعی و رشد شناختی کودکان رابطه معنی داری وجود دارد. بین میزان استفاده از رسانه های جمعی و رشد عاطفی کودکان رابطه معنی داری وجود ندارد.

بین میزان استفاده از رسانه های جمعی و رشد اجتماعی کودکان رابطه معنی داری وجود دارد. بین میزان استفاده از رسانه های جمعی و رشد روانی کودکان رابطه معنی داری وجود ندارد.

تحقیقات نشان داده که فرزندان ما از تلویزیون مسائلی را می‌آموزند که خوب همۀ این آموزش‌ها مفید نبوده و تلویزیون می تواند فرزندان را دربارۀ موضوع‌هایی مانند مسائل جنسی و مواد مخدر کنجکاو کند.

آیا میدانید که کودکان شما صحنه‌های تلویزیونی را زندگی واقعی تلقی می‌کند!

كودك به طور معمول صحنه‌های تلويزيونی را زندگی واقعی تلقی می‌کند؛ زیرا هنوز براي تمایز زندگی واقعی از ساختارهای تلويزيونی، آن هم با جاذبۀ مسحوركنندۀ تلويزيون، بسيار كوچك است.

طبق تحقیقات انجام شده خطر مشاهدۀ صحنه‌های تلويزيونی خشونت‌آميز شامل بی‌قيد شدن نسبت به عواقب خطرناك خشونت از يك‌سو و از سوی ديگر ايجاد هراس از مورد حمله قرار گرفتن است.

افزون بر اين ديدن صحنه‌های فراوان خشونت‌ در تلويزيون ضرورتاً منجر به رفتار خشونت‌آميز از سوی كودک نمی‌شود، اما اين عقيده را در او به وجود می‌آورد كه خشونت دارای جايگاهی عادی در زندگی روزمره است و علاوه بر آن، اين ترس را در كودك ايجاد مي‌كند كه در خيابان مورد حمله قرار گيرد.

 اخباری که از طریق تلویزیون پخش میشه در روحیات کودک بسیار تاثیز گذار خواهد بود چون که کودک قدرت تشخیص خوب از بد و حلاجی اخبار را ندارد لذا محیط اطراف خودش رو سراسر در جنگ و مشکلات بی پایان میپندارد  و این موضوع میتواند صدمات جبران ناپذیری به روحیه و اینده وی وارد کند. 

در علم ارتباطات، به طور معمول به تلویزیون رسانۀ سرد و به رادیو رسانۀ گرم لقب داده‌اند. تلویزیون نمی‌تواند حالت جانبی رادیو را در زندگی فرد داشته باشد؛ تلویزیون تماشاگر را با تمام وجودش جذب برنامه می‌کند و او را وا می‌دارد تا از همۀ حواسش برای درک آن استفاده کند یا به عبارت دیگر ایجاب می‌کند که تماشاگر مدام با او همراه باشد.

تحقیقات زیادی به وسیله دانشمندان، پزشکان و متخصصان اطفال و محققان کودک در کشورهای مختلف انجام شده است تا علت تاثیرگذاری خشونت تلویزیونی بر رفتار کودکان کشف شود.

به نظر می‌رسد علت این تاثیرگذاری باورپذیری بالا و همچنین الگوپذیری کودکان از برنامه‌های تلویزیون است، به طوری که کودکان فکر می‌کنند اگر آنها نیز مانند شخصیت‌های جنایتکار تلویزیون رفتار کنند هم قهرمان می‌شوند.

واقعیت این است کودکان از لحاظ رشدی هنوز قدرت تحلیل و تصور انتزاعی ندارند و تشخیص مرز حق و باطل در آنها به مرحله پختگی و کمال نرسیده است، لذا بیشتر در برابر الگوهای رسانه‌ای منفعل و مقلد هستند تا منتقد و مقاوم.

با تحقیق درباره تاثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیون بر کودکان و نوجوانان مشخص شده است که آنها ترس از خشونت ندارند، بتدریج می‌پذیرند خشونت راهی برای حل مشکل است، به تقلید خشونت می‌پردازند، ناخودآگاه با شخصیت‌های خاصی چه قربانیان و چه قربانی‌کنندگان همانند‌سازی می‌کنند. گفتنی است همانند‌سازی، ناآگاهانه و بسیار خطرناک است، ولی الگوبرداری آگاهانه است.

منبع:
https://vista.ir/w/a/16/d2vcd/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AE%D8%B4%D9%88%D9%86%D8%AA-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D9%88-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86
snn.ir/003rDG
https://article.tebyan.net/UserArticle/AmpShow/507776
ensani.ir/fa/article/320016/بررسی-تاثیر-رسانه-ها-بر-تربیت-و-رشد-کودکان-و-نوجوانان

گردآوردنده: تاج الدینی

انتهای پیام/ تاج الدینی