اربعین ۴۰ روز نیست، ۴۰ نشانه است که ظالم نمیماند و ظلم پایدار نیست، ۴۰ نشانه است که راه را نشان میدهد.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری «راه آرمان»؛ یکی از سئوالاتی که مطرح میشود این است که چرا اربعین حسینی برگزار میشود؟
پیادهروی اربعین امروز تبدیل به پدیدهای فراملی، فرامذهبی و فرادینی شده است که تمام انسانها را تحتتاثیر خود قرار داده است. اربعین یکی از مصادیق قدرت در آیه کریمه «وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّة» است. قدرت جبهه مقاومت است که انسانها را بهسمت حسین علیهالسلام آن قلّه و اوج افتخار فداکاری و شهادت که همه آزادگان عالم باید از او درس بگیرند، میبرد. اربعین در واقع رسانه پرقدرت عاشورا است.
اربعین، ۴۰ روز مبارزه رسانهای منطق حق با دستگاه خفقان و دنیای ظلمانی به پرچمداری حضرت زینب سلاماللهعلیها و امام سجاد علیهالسلام است. امروز هم در دنیای پیچیده انسانها و جنگ رسانهای استکبار جهانی، اربعین یک رسانه پراهمیت و بیهمتاست.
اربعین یعنی آنچه در کربلا گفته شده که «خون بر شمشیر پیروز است» تنها یک شعار نیست. این یک رسالت است که هر انسان آزاده و آزادیخواهی باید بر دوش کشد. انسان برای حق و زیستن سالم و برای انسانیت باید در مقابل قدرتهای زورگو بیاستد.
البته این ایستادن به تنهایی نیست. اجتماع بزرگ اربعین به ما اثبات میکند که میشود با همه تفاوتها در کنار هم بود. اختلاف فکر، زبان، قوم و حتی تفاوت دین مذهب و کشور نباید مانع جمع شدن ما در زیر پرچم عدالتخواهی شود. پرچم عدالت آنقدر گسترده است که همه و همه میتوانند در زیر آن تجمع کنند و بر سر ظلم فریاد زنند.
اربعین یعنی ندای حقخواهی خاموش شدنی نیست. اگر در نیمروز عاشورا خون عدالتخواهان را بر زمین ریختند، آنها که ماندند کاری کردند دستگاه ظلم و جور مجبور به عقبنشینی شود.
آنها که در کربلا به ظاهر به اسارت رفتند، با فریاد عزتمندانه خود وجدانهای به خواب رفته از لالایی سکههای تطمیع و دنیاطلبی و عافیتخواهی را بیدار کردند. تا در طول چندین قرن همواره الهامبخش مبارزه باشند.
اربعین به ما میآموزد آنها که رفتند کاری حسینی کردند اما آنها که ماندند باید کاری زینبی کنند. اگر از نهیب ظالم بترسید به مانند یزیدیان هستید.
اربعین نشان میدهد که همه زمانها عاشورا و همه مکانها کربلاست. در هر نقطه از این دنیا و هر زمانی میتوان علم مبارزه با زورگویی مستکبران را برداشت، انسانهای آزادیخواه را جمع کرد، جنگید و مطمئن بود که این علم بر زمین نمیماند.
اربعین یک ۴۰ روز نیست. چهل نشانه است که ظالم نمیماند و ظلم پایدار نیست. ۴۰ نشانه است که راه را نشان میدهد. ۴۰ علامت است که نشان میدهد ناامیدی در عدالتخواهی و انسانیت جایی ندارد.
نمیتوان خود را عدالتطلب نامید و در مقابل دستگاه به ظاهر قدرتمند و در باطن توخالی و ناامید شد. یاس در ضمیر و راه انسانها جایی ندارد. همیشه و همه جا میشود نهراسید و ایستاد.
هیچ ظالمی از دستگاه بنیامیه و حاکمیت سفیانیها پرقدرتتر و پرهیاهوتر نیست. حسین علیهالاسلام و یارانش در مقابل این دستگاه ایستادند و زینب سلاماللهعلیه و کاروان کربلا در مقابل آن فریاد زدند.
در نهایت نیز پیروز شدند و ندای حق را در جهان طنینانداز کردند. پس ما هم به تاسی از اربعین نباید از هیاهوها و تبلیغاتی که بر ما حاکم شده بهراسیم. در دنیای امروز هم میتوان و باید ایستاد و فریاد زد.
البته اربعین فقط حضور در راهپیمایی نیست. بهواسطه دنیای مجازی میتوان یک راهپیمایی داشت. راهپیمایی اربعین یعنی شبکههای اجتماعی و پیامرسانها را پر از ندای آزادگی اربعین کردن.
امروز اربعین یعنی فلسطین! امروز کودکان فلسطین هستند که با همه گرسنگی، تشنگی و داغ های بیپایان در مقابل ظلم جهانی مستکبران ایستادهاند. اربعین یعنی فریاد زدن بر سر دشمن خونخوار و جهان را بیدار کردن. امروز هم در دنیای پیچیده پُرتبلیغات و پُرهیاهویی که بر بشریّت حاکم است، باید فریاد زد و رسانه مظلومان بود.