فیلترینگ دیگر یک مسئله فنی نیست؛ هم ابعاد فنی دارد، هم اجتماعی و اقتصادی؛ حالا هم که سیاسی شده است.
به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری «راه آرمان»؛ فیلترینگ دیگر یک مسئله فنی نیست؛ هم ابعاد فنی دارد، هم اجتماعی و اقتصادی؛ حالا هم که سیاسی شده است.
آدمهای ریز و درشت متفاوتی هم درباره آن اظهارنظر میکنند و حتی تصمیمسازی. از اینفلوئنسر گرفته تا حزب سیاسی و چهرههای رنگارنگ مختلف.
اما باید به این سوال پاسخ داد: وقتی یک مسئله ابعادی با این اهمیت پیدا میکند و به یک موضوع چندوجهی تبدیل میشود چرا از جایی مثل دانشگاه برای حل آن استفاده نمیشود؟ کجا به جز دانشگاه میتواند به همه این ابعاد فنی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی به صورت علمی و دقیق بپردازد؟ نه اینکه فقط دانشگاه، اما چرا دانشگاه نه؟!
اگر بخواهیم واقعبینانه نگاه کنیم برخی مشکلات امروز به این دولت و آن دولت و این فرد و آن فرد وابسته نیست ما نیاز به کار اساسی داریم. چه کسی میتواند این کار اساسی را انجام دهد؟ کجا میتواند این کار اساسی انجام شود؟
واقعا چرا برای فیلترینگ خیلیها تصمیم میگیرند به جز دانشگاه؟ اگر قرار است تصمیم علمی گرفته شود، چرا محافل دانشگاهی و اندیشکدهها جای خودشان نیستند؛ یکبار امتحان کنیم شاید نتیجه بهتر بود.
اما ممکن است بگوئید دانشگاه تا امروز انتظارها را برآورده نکرده است، اینبار میتواند؟ کلی مسئله دیگر هم وجود دارد که جای نقشآفرینی دانشگاه در آن خالی است.
واقعیت این است که نباید تردید کرد دانشگاه یکی از جاهای اساسی است که باید از او راه حل خواست، اما اینکه دانشگاه چرا در حد انتظار ظاهر نمیشود دلایل مختلفی دارد؛ یکی از آنها این است که به اندازه کافی بهکار گرفته نمیشود.
وقتی دانشگاه را از روی صندلی خودش بلند میکنیم، چه کسانی؛ مثلاً در همین ماجرای فیلترینگ اظهارنظر میکنند، موج راه میاندازند و تصمیمسازی میکنند؟ دانشگاه برای این کار شایستهتر از آنها نیست؟
برخی تصورات ما از فیلترینگ آیا بر اساس همان اظهارنظرها و موجهاست یا مبنای کارشناسی دارد؟ مثلاً اگر فیلترینگ فضای اجتماعی را دچار دو قطبی کرده یا به فضای کسب و کار آسیب رسانده است کدام گزارش کارشناسی و مرکز دانشگاهی روی آن کار کرده و خروجیاش را مبنای بحث قرار داده که براساس آن بتوان تصمیم گرفت. تا اینطور بحث کنیم، مسائل این چنینی دستخوش اظهارنظرهای جناحی میشوند.
واقعاً یک پیمایش دقیق نیاز است تا مشخص شود فیلترینگ چقدر به نارضایتی اجتماعی دامن زده یا در پیشرفت کشور تاثیر مثبت داشته یا منفی. جای این بحثها حوزه سیاست نیست محافل اکادمیک است.
این یک صحبت دو طرفه است. دانشگاه نیز باید جدیتر به موضوعات روز ورود کند، راهحل بدهد و به حل مسائل جامعه کمک کند. دانشگاه اگر جای خودش باشد و سیاستگذاری نیز از او به جای خودش استفاده کند برخی مشکلات تا این حد پیچیده نخواهد شد.
اینکه اعضای فلان شورا و بهمان کمیسیون همه مدارک دانشگاهی دارند یا دانشگاهی هستند نیز این نیاز را برطرف نمیکند باید فارغ از جهتگیریهای رایج حوزههای سیاسی و اجرایی به دانشگاه سفارش کار داد. دانشگاهها و اندیشکدههای علمی بار تجزیه و تحلیل و مشاوره در مورد موضوعات را بردوش دارند و به دلیل استقلال آنها از نهادهای اجرایی، بدون تعارف و ملاحظات معمول نظرهای واقعی و نخبگانی را ارائه میدهند.
سپردن سرنوشت فیلترینگ به فشردن یک کلید درست نیست که یکی از تشدید آن و دیگری از برداشتنش حرف بزند. کار را باید به کاردان سپرد. با فیلترینگ سیاسی برخود نکنیم و اجازه دهیم دانشگاه راهحل دهد، به دانشگاه باید بیشتر اعتماد کنیم.
نویسنده: سید ناصر نعمتی
منبع: ایسنا
انتهای خبر/ن https://armanekerman.ir/vdca6yn6m49nya1.k5k4.html