در همین راستا این پایگاه خبری به منظور بررسی میدانی مشکلات ناشی از نبود بیمارستان در منطقه، گفتگوهای مردمی با مردم این شهرستان داشته است که مشروح آن را در گزارش زیر میخوانید.
محمد شهریاری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری «راه آرمان»؛ گفت: شهرستان فاریاب با جمعیتی بالغ بر ۴۰ هزار نفر، نیازمند امکانات بهداشتی و درمانی کارآمد است. همانطور که مسئولان شهرستان، از جمله امامجمعه، فرماندار و نماینده مردم شهرستان در مجلس شورای اسلامی، در این امر مهم پیگیریهایی داشتهاند، ازآنجاییکه این پیگیریها با موانع اداری روبهرو بوده است، خواهشمندیم از تمامی دستاندرکاران این عرصه و مسئولان بالادستی تقاضا داریم نگاه ویژهای به این شهرستان داشته باشند.
تلفات ناشی از تصادفات در منطقه و نبود بیمارستان
این شهروند فاریابی بیان کرد: چراکه شهرستان فاریاب به دلیل همجواری با چندین دهستان و روستاهای بزرگ که برای امور درمانی به این شهرستان مراجعه میکنند، نیاز فوری به یک بیمارستان مجهز شبانهروزی دارد؛ بیمارستانی که دارای پرسنل کافی برای خدماترسانی به مردم باشد.
وی ابراز کرد: فاصله ما با نزدیکترین شهرستان همجوار بیش از ۱۰۰ کیلومتر است و به همین دلیل، تلفات ناشی از تصادفات در این منطقه همواره بالا بوده است.
شهریاری ضمن اشاره به مطلب فوق خاطرنشان کرد: ازاینرو، بدون فوت وقت از مسئولان شهرستان تقاضا میشود هرچه سریعتر اقدامات لازم را انجام دهند و امکانات بهداشتی و درمانی مناسب و کارآمدی به این شهرستان ارائه دهند.
چرا باید بیماران فاریاب با یک آمبولانس فرسوده به کهنوج اعزام شوند؟
ابوذر امیری از دیگر شهروندان شهرستان فاریاب در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری «راه آرمان»؛ در خصوص نبود بیمارستان مجهز در شهرستان فاریاب اظهار کرد: چرا شهرستانهایی مانند کوهبنان، انار، رابر، راین و... که به مرکز استان نزدیکترند و جمعیتی کمتر از فاریاب دارند، باید بیمارستان داشته باشند، اما فاریاب نه؟
وی بیان کرد: راین یک بخش است، نه شهرستان، و تنها یک ساعت تا مرکز استان فاصله دارد؛ اما برای آن، مجهزترین مرکز خدمات جامع شهری با ساختمانی بزرگ، دوطبقه و دارای ۳۰ تختخواب در حال آمادهسازی است.
امیری تأکید کرد: آیا حق مردم فاریاب نیست که حداقل یک مرکز درمانی ۵۰ تختی با امکانات و تجهیزات اولیه پزشکی و بستری داشته باشند؟
چرا دستگاه سونوگرافی از شهرستان فاریاب خارج شد؟
این شهروند شهرستان فاریاب ادامه داد: چرا باید بیماران فاریاب با یک آمبولانس فرسوده به کهنوج اعزام شوند؟ درحالیکه جان بیماران و همراهانشان با چنین وسیلهای در خطر است. بیماران قلبی که باید بدون تکان و حرکت به مرکز مجهز منتقل شوند، متأسفانه با همین آمبولانس فرسوده جابهجا میشوند.
وی با بیان اینکه اورژانس نیز با کمبود آمبولانس و فرسودگی خودروها روبهروست؛ یکی میآورند و یکی میبرند، گفت: مردم فاریاب حداقل حق دارند که در هفته دو روز از حضور پزشک متخصص داخلی، دندانپزشک، دستگاه سونوگرافی و دکتر زنان بهرهمند باشند.
امیری اظهار کرد: چرا دستگاه سونوگرافی از فاریاب خارج شد و هیچ فکری برای این مردم رنجدیده نشد؟ چرا آزمایشگاه فاریاب نباید تجهیز شود تا مردم برای انجام برخی آزمایشهای ساده، حتی تعیین گروه خونی، مجبور نباشند ۷۰ کیلومتر تا کهنوج بروند؟
آیا دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، فاریاب را اصلاً در نقشه سلامت و حوزه استحفاظی خود حساب کرده است؟
این شهروند شهرستان فاریاب تصریح کرد: آیا دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، فاریاب را اصلاً در نقشه سلامت و حوزه استحفاظی خود حساب کرده است؟ شواهد که چنین چیزی را نشان نمیدهد.
وی ادامه داد: چرا آقایان شکراللهی و خیرخواه برای سایر شهرستانها با رایزنی، آمبولانس اختصاص دادند؛ اما برای فاریاب هیچ اقدامی صورت نگرفت؟ آیا نزدیک به ۴۰ هزار نفر جمعیت شهرستان فاریاب مشکل بهداشت و درمان ندارند؟ یا ارادهای برای رفع این مشکلات وجود ندارد؟
امیری گفت: حق مردم فاریاب این نیست که در تقسیم تجهیزات و امکانات، اندکی عدالت رعایت شود؟ تا کی مردم بیگناه باید تاوان بدهند و در اثر کوچکترین حادثهای جان خود را از دست بدهند، فقط به دلیل نبود امکانات پزشکی؟
دلیل عدم تأسیس مرکز پیشبیمارستانی در فاریاب چیست؟
این شهروند شهرستان فاریاب عنوان کرد: چرا در ورودی شهرستان از سمت جیرفت که زمین خالی فراوان وجود دارد، یک مرکز پیش بیمارستانی مجهز تأسیس نمیشود؛ مانند سایر شهرستانها؟ چرا زمینی برای نشستن بالگرد اورژانس اختصاص داده نمیشود؟ تا کی باید چشم ببندیم و سکوت کنیم؟
امیری ضمن اشاره به مطالب فوق خاطرنشان کرد: وی ما در فاریاب، تعداد زیادی بیماران سکتهای داریم که تنها به دلیل تأخیر در اقدامات درمانی فوت میکنند؛ همچنین تصادفیها که همیشه در خطر مرگ هستند، چون تا رسیدن به مرکز مجهز فاصله زیادی دارند.
انتهای خبر/ م https://armanekerman.ir/vdcba5b8arhbswp.uiur.html
«به» در کرمان، گرچه محصولی فراموششده در سایه پسته و گردو است، اما ظرفیتی پنهان برای کشاورزی پایدار، صنایع غذایی محلی و گردشگری روستایی به شمار میرود....