از جزخوانی قرآن تا ملاقه زنی

طبل زنی به هنگان سحر و یا شب خوانی اقدامی بود که ساعتی قبل از اذان صبح توسط فردی به نام طبال انجام میشد تا علاوه بر اینکه مردم برای خوردن سحری بیداری میشوند فرصتی هم برای راز ونیاز در دل شب داشته باشند البته که کار بدون هیچ مواجبی از سوی طبال و یا شب خوان انجام میشد چرا که وی این کار را نوعی ثواب برای خود میدانست ؛ 

این کار هم به دو صورت شب خوانی و عبور از داخل کوچه ها و باخواندن اشعار مذهبی در مدح ائمه و یا ذکر خدا  و یا به صورت طبالی به بالای پشت بام رفته و مردم را با نواختن طبل و جملات خاص بیدار می کردندهر چند که در حال حاضرو با پیشرفت تکنولوژی و فناوری این اقدامات جای خود را به موبایل و دیگر دستگاههای هشدار دهنده داده اما هنوز هم هستند افرادی که با نگاه ثواب به بیدار کردن نزدیکان خود برای دعا و خوردن سحری بیدار می کنند.

 

 

جزء خوانی قران یکی دیگر از رسومی است که از قدیم همانند دیگر شهرها در سبزوار  نیز مرسوم بوده و در هر محل یک خانه ویا چند خانه پایگاهی برای حضور همسایه ها می‌شدند و هرروز یک جز از قران را می خواندند البته این کار با حضور ملای قرآنی برگزار می شد تا علاوه بر خواندن قران دیگر افراد و مخصوصا کوچکتر ها هم آموزش روانخوانی دیده ودر ادامه به جمع قرآن خوانان افزوده شوند. 

 

 

از جمله دیگر رسومات احیا داری همزمان با شب های قدر بوده که خوشبختانه با پیروزی انقلاب وتوجه ویژه به ماه رمضان این اقدام هرسال پررنگ تر از گذشته در حال انجام است البته اقدام دیگری که در این شب ها توسط شهروندان سبزواری انجام میشود رسیدگی به ایتام وپخش بسته های ارزاق با الگو گیری از امیرالمومنان است به شکلی که در  شبهای قدر هر خانواده ای سعی میکند تا به نوعی خود را در این امر سهیم کرده و بسته ارزاقی را به یتیمی ویا خانواده ای نیازمند برساند.

 

 

صله رحم وافطاری دادن هم از دیر باز در بین سبزواری ها رواج داشته واز آن به عنوان فرصتی نام میبردند تا بتوانند کدورت ها را کنار بگذارند به این شکل که بزرگ خاندان در مراسم افطاری همه افراد را دعوت میکرد تا اگر کسی از کسی دلخوری ویا کدورتی داشت با حضور در این مراسم از کدورت ها می گذشتند. 

 

 

در این شهرستان رسم بوده که شب بیست و هفتم ماه مبارک مصادف با کشته شدن ابن ملجم پسر بچه ها به درب خانه همسایه ها می رفتند و با زدن ملاقه ویا قاشق از صاحب خانه  درخواست طعام و آجیل و شکلات می کردند که البته این کار همیشه همراه باخواندن برخی از اشعار محلی همراه بوده است.

پخت انواع غذاهای سنتی نیز از دیگر عاداتی است که مادارن در این ماه برای ترغیب هرچه بیشتر فرزندان خود برای روزه داری انجام میدادند.

پخت فتیر محلی از جمله این غذاها است که با روغن محلی وانواع سبزی های کوهی تولید می‌شود.