سکه اسلامی | راه آرمان کرمان

به گزارش سرویس اقتصادی راه آرمان؛ کاغذ از جانب رومیان به مملکت اسلامی وارد می‌شد، در آن روزگار بیشتر مردم مصر نصرانی بودند و همکیش پادشاه روم به حساب می‌آمدند. از این رو، بر حاشیه کاغذهایشان با خط رومی کلمات (پدر، پسر و روح القدس) نقش بسته بود.
این نوع کاغذها در جامعه اسلامی از آغاز تا عصر عبدالملک مروان رواج داشت تا این که عبدالملک از کسی که زبان رومی می‌دانست، خواست تا آن کلمات را برای او ترجمه کند. پس از ترجمه کلمات، عبدالملک برآشفت و گفت: این شایسته نیست که در سرزمین اسلام، شعار نصرانیت به وسیله این اوراق در حد وسیعی منتشر شود.
از این رو، به عبدالعزیز مروان که برادر او و نماینده و کارگزار وی در مصر بود، دستور داد تا این حاشیه‌ها را از بین ببرد و سازندگان کاغذ بر حاشیه کاغذها آیاتی از قرآن بنویسند.
دستور از میان بردن حاشیه‌های رومی به سایر کارگزاران حکومت در سایر شهرها نیز ابلاغ گردید.
کاغذها با حاشیه‌های جدید با گذشت زمان رواج یافت و به سرزمین روم نیز رسید.پادشاه روم از این برنامه ناخشنود شد و به عبدالملک نامه نوشت و از او خواست تا حاشیه‌های رومی را دوباره به کارگیرد و رواج دهد.
نامه را همراه با هدایا به سوی عبدالملک گسیل داشت، اما عبدالملک نامه و هدایا را پس فرستاد، این کار دو مرتبه دیگر با هدایای بیشتر صورت گرفت.در مرتبه آخر، پادشاه روم تهدید کرد که اگر حاشیه‌ها به صورت نخست باز نگردد، بر روی سکه‌ها، دشنام به پیامبر اسلام را نقش خواهد زد.
در این عصر، سکه‌های رایج میان مسلمانان، سکه‌های رومی بود. اگر پادشاه روم تهدید خود را عملی می‌ساخت، ضربه‌ای سیاسی بر حکومت اسلامی وارد می‌شد و مقدسات مردم مورد اهانت قرار می‌گرفت.
عبدالملک خود را مواجه با مشکلی بزرگ یافت، برای مشورت و یافتن راه حل به شخصی به نام روح بن زنباع روی آورد.ولی او در پاسخ گفت:
ای عبدالملک! تو خودت خوب می‌دانی که چه کسی راه حل مشکل تو را می‌داند، اما بعمد آن را مطرح نمی کنی.
عبدالملک: او چه کسی است؟ !
روح بن زنباع: او جز باقر العلوم (علیه السلام) از خاندان پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله) فرد دیگری نمی تواند باشد و تو ناگزیر هستی که از او کمک بگیری.
عبدالملک: آری تو درست می‌گویی. ولی...
عبدالملک به والی خود در مدینه دستور داد تا نزد امام باقر رفته و امکانات سفر را در اختیار وی قرار دهد و آن حضرت را برای سفر به سوی شام تجهیز کند.
والی مدینه، چنین کرد و امام رهسپار شام گردید.
عبدالملک به استقبال آن حضرت رفت، خیر مقدم گفت و مشکل سیاسی خود را مطرح ساخت و کمک طلبید.
امام باقر (علیه السلام ) فرمود: کار را دشوار نگیر.نظر من این است که هم اکنون از اهل فن بخواهی تا برایت درهم و دینارهای فراوانی را بسازند که بر یک طرف آن شعار توحید و بر طرف دیگر محمد رسول الله نقش زنند و در مدار آن نام شهری که سکه در آن زده شده و تاریخ ساخت آن نوشته شود. سپس در زمینه برخی خصوصیات دیگر سکه‌ها، رهنمودهایی داد تا تقلب و دخل و تصرف در آنها به آسانی میسرنباشد. به عبدالملک فرمود: از مردم بخواه تا از این پس با این سکه‌ها معاملات خود را انجام دهند و مبادلات اقتصادی را با سکه‌های رومی ممنوع و دارای مجازات اعلام کن.در ظرف چند ماه، رهنمودهای امام باقر (علیه السلام) بخوبی عملی گردید و سکه‌های اسلام در روابط اقتصادی به کار گرفته شد. آن گاه عبدالملک به پادشاه روم نوشت، اگر می‌خواهی تهدیدهایت را عملی کن!
پادشاه روم که از رواج سکه‌های اسلامی مطلع شده بود، عملی ساختن تهدیدهای خود را بی ثمر یافت و از آن صرف نظر کرد
اقتصاد اسلامی، یک اقتصاد درون زا از لحاظ تولید و برون گرا از لحاظ ارتباط با دیگر اقتصاد هاست. در اقتصاد اسلامی می‌بایست تولید داخل با نظر اهل فن باید توسعه یابد و توان و ظرفیّتهای کشور و سرمایه مردم را از حالت بالقوه به بالفعل درآورد. رشد اقتصاد اسلامی، متّکی به امکانات و توانمندی های کشور است.
در عین حال در ارتباط با دنیا است. اقتصاد اسلامی درون زاست نه درون گرا! یعنی با اقتصادهای جهانی تعامل دارد و از موضع قدرت با آنها مواجه می‌شود.
اقتصاد اسلامی به معنی محکم کردن ساخت و پایه های اقتصادی درون کشور است تا در برابر تکانه های تحمیلی خارجی آسیب نبیند.

نویسنده: محمد نعیم رستمی کارشناس ارشد مدیریت کسب و کارهای جدید

انتهای پیام/ https://armanekerman.ir/vdccm1qse2bq1p8.ala2.html