عباس بابایی، سرباز عاشقی از تبار مردان بی‌ادعا

 

عباس بابایی در چهارم شهریور ۱۳۵۴با دختر دایی خود «ملیحه حکمت» ازدواج کرد که ثمره آن ازدواج دختری به نام «سلما» و دو پسر به نام‌های «محمد» و «حسین» است.

 

شهید بابایی پس از طی مراحل مقدماتی پرواز همانند سایر هم خدمتی‌هایش در سال ۱۳۴۹ برای تکمیل و دوره پیشرفته خلبانی، به کشور آمریکا اعزام می‌شود.

 

خلبان عباس بابایی، بزرگ مردی که در مکتب شهادت پرورش یافت، مجاهدی که زهد و تقوایش بسان دریایی خروشان بود و هر لحظه از زندگی‌­اش موج­‌ها در برداشت. مرد وارسته‌­ای که سراسر وجودش عشق و از خودگذشتگی و کرامت بود، رزمنده­‌ای که دلاور میدان جنگ بود و مبارزی سترگ با نفس اماره­ خویش بود. از آن زمان که خود را شناخت، کوشید تا جز در جهت خشنودی حق تعالی گام برندارد. به راستی او گمنام، اما آشنای همه بود.

 

بابایی یکی از افسران وفادار ارتش جمهوری اسلامی و از پیش تازان انقلاب بود. او با دارا بودن تعهد، ایمان و تخصص و مدیریت اسلامی، چنان درخشید که شایستگی فرماندهی وی در پایگاه هوائی اصفهان باعث شد تا مسئولان وقت نیروی هوایی در تاریخ هفتم مردادماه ۱۳۶۰ درجه او را از سروانی به درجه سرهنگ دومی ارتقا دهند.

 

بابایی با کفایت، لیاقت و تعهد بی­‌پایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه هوائی اصفهان از خود نشان داد در مورخه نهم آذر‌ ماه ۱۳۶۹ با ارتقاء به درجه سرهنگی به سمت معاون عملیاتی فرماندهی نیروی هوائی منصوب و به ستاد فرماندهی در تهران منتقل گردید. بابایی با روحیه شهادت طلبی به همراه شجاعت و ایثاری که در طول سال­‌های بعد، در جبهه­‌های نور و شرف به نمایش گذاشت، صفحات نوین و زرینی بر تاریخ انقلاب دفاع مقدس و نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی ایران افزود.

 بابایی به علت  لیاقت و رشادت‌­هایی که در دفاع از آرمان‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و سرکوب و دفع تجاوزات دشمنان انقلاب اسلامی متجلی ساخت، در مورخه هشتم اردیبهشت ماه به درجه سرتیپی مفتخر گردید، اگرچه همکاران و اطرافیان او را کمتر با این درجه مشاهده نمودند!.

 

بابایی با بیش از سه هزار ساعت پرواز با انواع هواپیماهای جنگنده، قسمت اعظم عمر پر برکت خویش را در طول این سال‌­ها در پروازهای عملیاتی و یا قرارگاه­‌ها و جبهه­‌های جنگ در غرب و جنوب کشور سپری نمود و به همین خاطر او چهره آشنای رزمندگان ارتش و سپاه و بسیجیان و یار وفادار فرماندهان قرارگاه­‌های عملیاتی بود و تنها از سال ۱۳۶۴ تا هنگام شهادت، بیش از شصت (۶۰) مأموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رسانید که در اینجا به نمونه­‌هائی اشاره می­‌گردد:

- حمله به پایگاه هوایی الولید(H-۳): پایگاه هوائی "الولید" در جوار مرزهای مشترک اردن و سوریه ، منطقه تجمع هواپیماهای نظامی و غیر نظامی عراق بود که به دور از دسترس جنگنده بمب افکن‌های نیروی هوایی قرار داشت. با انجام عملیاتی بسیار دقیق و حساب شده، این منطقه در پانزدهم فروردین۱۳۶۰ مورد تهاجم هواپیماهای نیروی هوایی ارتش قرار گرفت و خسارات سنگینی به بار آورد . بابایی در این عملیات با هواپیمای اف-۱۴ در نقش پوشش هوایی و دفاع هوایی این عملیات شرکت داشت

از عملیات‌های مهمی که بابایی در آن‌ها نقش داشته می­‌توان به:

- عملیات والفجر ۸  و آزادسازی شهر فاو که ارتباط عراق با دریا قطع شد

- عملیات بیت المقدس که  منجر به آزاد سازی خرمشهر گردید؛

-عملیات فتح المبین

-عملیات طریق القدس که منجر به آزاد سازی شهر بستان شد

 و ارائه طرح اسکورت کشتی­‌های تجاری و نفتکش در خلیج فارس.

شهادت

در سال ۱۳۶۶ مقرر شده بود که با خانواده به سفر حج تمتع مشرف گردد. تمام مراحل انجام سفر مهیا شد ولی در آخرین لحظات و در فرودگاه شهید بابایی از رفتن به حج صرف نظر کرد. و وقتی با اصرار اطرافیان مواجه شد گفت: «مکه من این مرز و بوم است. مکه من آب­‌های گرم خلیج فارس و کشتی­‌هایی هستند که باید سالم از آن عبور کنند، تا امنیت برقرار نباشد، من مشکل می­‌توانم خودم را راضی کنم». با این سخنان عباس دیگر اطرافیان حرفی برای گفتن نداشتند. عباس بابایی به کمک همکارانش در مدت ایام حج سال ۶۶ طرحی را برای عبور سالم کشتی­‌های تجاری در خلیج فارس به اجرا درآوردند، که ماحصل آن عبور امن و با سلامت چهل فروند کشتی غول پیکر تجارتی از تنگه خورموسی بود.

 

 سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی پس از بازگشت از یک پرواز عملیاتی شناسایی در ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ در ۳۷ سالگی و در روز عید قربان ذبیح الله شد و ندای پروردگارش را لبیک گفت و نام او در تاریخ پر افتخار ایران جاودانه و ماندگار شد.

 

انتهای خبر/