جایگاه زن تحصیل کرده ایرانی

 

نمی‌دانم به‌راستی که دشمن چگونه تفکر مردم این کشور را به مسجد و دانشگاه تغییر داده‌ است که مسجد را فقط برای قشر روحانیت و مذهبی می‌پندارند و پارک و کافی‌شاپ را برای قشر تحصیل کرده و دانشگاهی کشور، واقعا دشمن چه بلایی بر سر باورها و اندیشه‌های ما آورده است که چنین نگاه خود را تغییر داده‌ایم.

 

بسیاری از مردم جامعه وقتی بانویی را با حجاب کامل ایرانی_ اسلامی در جامعه می‌بینند و با او هم‌کلام می‌شوند از دانشجو بودن او تعجب می‌کنند و انگار که تمام بانوان با حجاب کامل باید اهل حوزه و مسجد باشند ولاغیر. بحث من اصلا بر سر خوب و یا بد بودن این نوع نگاه و رفتار نیست، بحث بر سر چگونگی تغیر این روند است.

 

چرا ما باید چنین نگاه متفاوتی نسبت به جامعه و دانشگاه داشته‌ باشیم و راه حوزه و دانشگاه را کاملا متفاوت و جدا از یکدیگر بدانیم. مگر ۲۷ مهر را به علت سالروز شهادت شهید مفتح را روز وحدت بین حوزه و دانشگاه نام‌گذاری نکرده‌اند، پس چرا به این امر توجه کامل و کافی را نداریم.

 

ای کاش که اندکی بیشتر در مورد هم‌بستگی و وحدت اسلام و علم تحقیق و پژوهش کرده‌ بودیم که قطعا در نوع دیدگاه ما نسبت به آینده نگاه به دانشگاه و دین تفاوت بیشتری داشت و این دو مقوله را با دید بهتری می‌نگریستیم.

 

مقداری که در حوزه سینما و تلویزیون که پیش‌ می‌رویم و نگاهی به تاریخ صوت و تصویر در سال‌های اخیر به مقوله وحدت حوزه و دانشگاه می‌اندازیم، به ریشه این نگاه تک بعدی و تفاوت و جدایی دانشگاه و اسلام پی‌می‌بریم و نمونه آن را به وضوح در فیلم سینمایی دینامیت مشاهده‌ می‌کنیم، آنجا که نویسنده فیلم آن چنان خط قرمزی بین قشر مذهبی و غیر مذهبی جامعه ترسیم کرده است که گویی این دو از  دو سیاره متقاوت چشم به جهان گشوده اند و چنان باورهای مذهبی و دینی را با تفریح و سرگرمی جدا و متضاد می‌دانند و به ذهن مخاطب می‌برد که انگار این دو از ابتدا دارای جنگ و جدال چند هزار ساله‌ای بودند که خود نیز از آن بی‌خبر بودند اما در انتهای فیلم این دو قشر فقط به علت داشتن هدف و دشمن مشترک به یک دیگر پیوند می‌زند و فیلم خاتمه می‌یاید، حال قضاوت با‌ شماست چگونه باید این فیلم را تحليل کرده و آیا این نوع دیدگاه درست است یا خیر؟

 

اما در مقابل در دیگر آثار هنر هفتم مجموعه‌هایی که موافق وحدت اسلام و دین هستند و نگاهی واقع بینانه به این امر دارند را نیز مشاهده می‌کنیم که یکی از این آثار موفق، مجموعه کلاه‌ پهلوی در اوایل دهه ۹۰ است که نگاهی منصفانه به بانوی ایرانی در دوران پهلوی دارد و نگاه قشر مذهبی و سفیران غربی برای جاانداختن فرهنگ‌مدرن غربی را نشان می‌دهد، آن زمان که غرب در پی نهادینه کردن فرهنگ بی حجابی و مدرنیته در جامعه ایرانی است و به هر ابزاری متوسل می‌شود که به این هدف شوم خود دست یابد و از آن طرف جامعه با فرهنگ اصیل ایرانی در مقابل آنان مقاومت می‌کند.

 

اما این تنها گوشه‌ای از آثاری است که به زن تحصیل‌کرده و مذهبی جامعه ایران اسلامی پرداخته‌است و قطعا آثار مثبت و منفی زیادی در این حوزه خواهیم یافت اما قضاوت با شماست، که چگونه به آنان نگاه شود و در جامعه به تفسیر و توضیح آنان پرداخته شود به راستی که این مقوله بسیار گسترده است که از حوصله و وقت من و شما خارج است.

 

ای کاش نگاه خود را به قشر تحصیل‌کرده مذهبی در جامعه تغییر دهیم چراکه خوب می‌دانیم کم نیستند بانوان‌ای که با حفظ حجاب و بنیان خانواده خود، تحصیلات عالیه داشتند و اکنون زنانی موفق در کشور و شهرمان هستند نمونه ای‌ از این زنان در شهر کرمان‌ می‌توان به بانو مهدیه علوی‌فر استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان و یا بانو عشرت کردستانی عضو شورای شهر کرمان و موفق در حوزه والیبال نشسته اشاره کرد. به امید ایران متعالی و آباد.

 

منبع: بوتیا نیوز 
 

انتهای خبر/ تاج‌الدینی