در وصیت‌نامه شهید «مهدی ابتکارپیشه» آمده است: شاید اگر کشته شوم خون ناقابلم به جمع خون شهیدان بریزد و درخت ظلم را از زمین برکند.

در وصیت‌نامه شهید «سید علیرضا تهامی‌زرندی» آمده: مبادا مانند کسانی که پیروی از رهبرشان نمی‌کردند و فریب بوق‌های تبلیغاتی دشمن را می‌خوردند، باشید.

شهید «ایرج حافظی» در وصیت‌نامه خود آورده است: شهید عزادار نمی‌خواهد بلکه ادامه‌دهنده راه می‌خواهد.

در وصیت‌نامه شهید «محمد نصرالهی» آمده است: بنده‌ای از بندگان خدا بودم که به جمهوری اسلامی ایران و این امام عزیز شهادت می‌دهم.

در وصیت‌نامه شهید امین‌الله بناوند آمده: وجدانم اجازه نداد که بنشینم درس بخوانم و جنایتکاری مثل صدام به کشور اسلامی ایران خیانت کند.

در وصیت‌نامه شهید والامقام «محمد حق‌گویی» آمده است: اگر شهید شدم چشمانم را باز بگذارید تا کوردلان بدانند که کورکورانه به این راه نرفته‌ام.