در وصیت نامه شهید ملکی آمده است: از پدر و مادرم میخواهم سعى كنيد هميشه در خط انقلاب باشيد تا روح من در آن جهان آسوده باشد.
به گزارش سرویس فرهنگی راه آرمان؛ شهید «ملک ملکی» فرزند «حسین»، یکم شهریور ۱۳۳۱ در کرمان دیده به جهان گشود.
این شهید والامقام ۹ مهرماه ۱۳۵۹ در طلائیه به فیض شهادت نائل آمد. بخشهایی از وصیتنامه شهید را به بهانه سالگردش میخوانیم.
بسم الله الرحمن الرحيم
ولا تحسبن الذين قتلوا فى سبيلالله امواتا بل احياً عند ربهم يرزقون
با سلام و درود فراوان به رهبر كبير انقلاب و بنيانگذار جمهوری اسلامی، فرمانده كل قوا و شهدای انقلاب و جنگ تحميلی.
من سرباز حزبالله، براى آخرين بار وصيتنامه خود را برای شما مینويسم كه بدانيد و آگاه باشيد چنانچه توسط دشمن صد قطعه شدم، از هر قطعه آن فرياد بر میآيد كه «روح منی خمينی».
به عنوان آخرين سخن بايد بگويم، خواهران و برادران من! اين كوچكترين سرباز خمينی از شما تقاضا دارد همچون كوفيان نباشيم كه امام را تنها بگذاريم.
از پدر و مادرم میخواهم سعى كنيد هميشه در خط انقلاب باشيد تا روح من در آن جهان آسوده باشد. برادرانم را آگاه نموده و احكام دين، علیالخصوص اصول و فروع دين را به آنان بياموزيد.
در صورت شهيد شدن من به همسرم بگوييد احكام دينش را به ياد داشته باشد و به آنها عمل كند. خواهش ديگرم اينكه مرا در كنار دوست و برادرم، مرتضی آقايی دفن كنند. ديگر اينكه در مراسم تشييع جنازه من كسانی كه پاكسازی شدهاند شركت نكنند؛ چون اينان به فرمان رهبر خود دل ندادهاند و اگر كسانی كه پاكسازی شده و به كار مشغول هستند، شركت كنند خوشحال میشوم.