در وصیتنامه شهید «علی پوردهقان» آمده است: چه بهتر که در صحنه جهاد علیه کفر و ستم به شهادت برسیم و بهترین جایگاه را برای خود انتخاب کنیم.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری «راه آرمان»؛ شهید «علی پوردهقان» بيستوچهارم آبان ۱۳۶۱، در روستای قلعهخان از توابع شهرستان بم به دنيا آمد. وی تا پايان مقطع متوسطه درس خواند و ديپلم برق گرفت. بسيجی بود، با نيروی انتظامی همكاری داشت.
سرانجام در هفتم مرداد ۱۳۸۵، در جاده قصر بم هنگام ماموريت بر اثر سانحه تصادف به شهادت رسيد.
فرازهایی از وصیتنامه شهید «علی پوردهقان» را مرور میکنیم:
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «سزاوار نیست مرد مسلمان، شبی را صبح کند؛ مگر آنکه وصیتنامه او زیر سرش باشد.»
«وَ لا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ» گمان مبرید که آنان که در راه خدا کشته شدهاند؛ مردگانند، بلکه زندهاند و در پیش پروردگارشان روزی میخورند.
با حمد و سپاس خدای عزّوجل که جانها، همۀ هستیها و همه چیز از اوست و در دست اوست؛ خدایی که تمام رنجها و تمام شادیهای ما را میداند؛ خدایی که به ما عقل داد که کار خوب و بد را از یکدیگر تشخیص دهیم و عقلی داد که با آن میتوانیم به بالاترین و بهترین مقام که به بهشت رفتن است، برسیم و با همان عقل هم میتوانیم به بدترین جای دوزخ هم برویم، خدایی که هر وقت و ثانیه اراده کند؛ میتواند روح از کالبد جان ما بگیرد و با سلام به آقا امام زمان(عج) و نایب راستین و برحقّش، امام خمینی، چند جملهای وصیت میکنم.
باری پدر و مادر عزیزم! در مرگ من شیون و زاری نکنید که مرگ از طرف خداوند است و همگی میمیرند؛ ولی چه بهتر که در صحنۀ جهاد علیه کفر و ستم به شهادت برسیم و بهترین جایگاه را در دنیای دیگر برای خود انتخاب کنیم.
پدر و مادر عزیزم! اگر در جبهه به شهادت رسیدم، بهر من هرگز شیون و زاری نکنید.